Tilburg-Utrecht

Vrijdag 8 juni 2012

Mees is de nacht goed doorgekomen. Ellen heeft matig geslapen. Koen komt wat later, hij moet nog wasjes doen en naar het gemeentehuis om aangifte van de geboorte te doen. Ondertussen zijn opa Frans en oma Mariëtte ook weer thuis en helpen Koen met het opplakken van de geboortesticker op het raam.

Daarna gaan ze naar Tilburg om Mees te bewonderen. Sam, opa Gidy en oma Margriet zijn er ook.

Gedurende de dag is Mees aardig rustig. De neuroloog komt samen met de kinderarts langs en doet wat testjes. 's Middags krijgt Mees een EEG. Met een mutsje vol met sensoren wil het niet goed lukken, daarom krijgt Mees 20 draadjes met sensoren met klei op zijn hoofdje geplakt. Na de EEG mag zijn hoofdje afgespoeld worden om de klei eraf te krijgen. Kort daarna horen we dat uit de EEG niets bijzonders naar voren komt.
In de namiddag krijgt Mees een flesje met 10cc melk, 5cc drinkt hij zelf op, de rest gaat via de sonde. Helaas reageert Mees niet zo goed op de voeding en wordt hij onrustiger. 's Avonds krijgt hij een slangetje met "snor" onder zijn neus om lichtjes wat lucht in te blazen om zijn ademhaling te stimuleren. Hier wordt hij iets onrustiger van en begint meer te kreunen.
Richting 22.00u wordt besloten dat Mees naar het Wilhelmina Kinderziekenhuis in Utrecht moet. Dr. Rijnvos weet er nl. niet goed raad meer mee en vindt Utrecht de beste optie. Hij wordt om 23.00u door neonatologe dr Toet met de ambulance opgehaald.
Nadat Mees met de ambulance naar Utrecht is vertrokken, gaan we via Drunen (om spullen op te halen) ook naar Utrecht. Daar om 01.30u aangekomen, gaan we eerst bij Mees kijken. Mees heeft naast polsmeting, saturatie en ademhalingsfrequentie nu ook sensoren voor een continue EEG. Als we weg zijn, wordt er een infuus in zijn navel ingebracht om indien nodig bloed af te kunnen nemen, hem te voeden en indien nodig medicijnen toe te kunnen dienen.
Om 02.15u gaan we eindelijk slapen in een kamer in het ziekenhuis.