woensdag 23 november 2016

Dank

Afgelopen zaterdag was de uitvaartceremonie en crematie van onze lieve Meesje. Het was overweldigend, prachtig, droevig, mooi, ontroerend, kortom alles in één. We hebben afscheid genomen van Meesje zoals we voor ogen hadden. De overweldigende belangstelling de afgelopen week en ook afgelopen zaterdag voelde af en toe ongemakkelijk voor ons, maar over het algemeen was het één en al warmte. Dit deed en doet ons erg goed.

Voor de uitvaartceremonie gaat onze dank uit naar Judith, die als ritueel begeleidster de uitvaart tot iets prachtigs heeft gemaakt. Ook gaat onze dank uit naar de DELA, die alles perfect voor ons geregeld heeft, naar Tijn voor het prachtige pianospel en naar onze lieve vrienden en familie voor de prachtige aankleding en ondersteuning.

Nu is er een leegte, voelt het vreemd nu Meesje niet meer in ons midden is. Dit maakt ons verdrietig. Tegelijkertijd is er het besef dat we er voor onze lieve Sam moeten zijn en voor elkaar. Het zal allemaal best wel een plaatsje krijgen, maar dat zal tijd kosten. Maar met de positieve instelling die we beiden hebben, gaat dit goed komen.

Dit is nu ook het laatste bericht op deze blog. We hebben bijna 4,5 jaar deze blog geschreven om alle belangstellenden te informeren over onze Mees, maar het was voor ons ook een manier om het van ons af te schrijven en af en toe op terug te kunnen grijpen. We hebben het graag gedaan, maar hierbij eindigt het.

Tot slot nog de dank die Koen afgelopen zaterdag heeft uitgesproken tijdens de ceremonie.


Op de eerste plaats zijn wij intens dankbaar voor alles wat onze familie voor ons de afgelopen jaren hebben gedaan en betekend en dan natuurlijk speciaal onze ouders, Mees zijn lieve zorgzame opa’s en oma’s. Deze dank geldt net zo goed voor al onze lieve vrienden en vriendinnen.
Verder zijn we de kinderverpleegkundigen van Kinderthuiszorg intens dankbaar voor alle liefde en zorg in de afgelopen jaren voor Mees, maar ook de ondersteuning richting Ellen en mij.
Ook naar de verpleegkundigen, pedagogen, vrijwilligers en stagiaires van Kinderhotel Mappa Mondo een heel groot dankjewel voor alle liefde en zorg die zij Mees hebben gegeven en de ruimte die wij daarmee kregen om op vakantie te kunnen gaan en onze ontspanning te hebben.
Door de jaren heen is Mees vele keren geweldig en kundig verpleegd in het Jeroen Bosch Ziekenhuis en het Wilhelmina Kinderziekenhuis. Ook daarvoor een grote dank.

En verder een grote dank aan alle mensen die ons de afgelopen jaren op de één of andere manier een hart onder de riem hebben gestoken. De belangstelling en steun was vaak overweldigend en maakten ons af en toe ongemakkelijk, maar bracht ons ten alle tijden een warm gevoel.

Dank!



1 opmerking:

  1. Lieve Koen, Ellen en Sam,
    Mees had geen beter ' nestje' kunnen treffen. Ik heb het Koen al vaker persoonlijk gezegd. Respect hoe jullie met alles zijn omgegaan. Op 11 december brandt er een kaarsje in mijn huis. Speciaal voor Mees. Veel liefs Christel Weber

    BeantwoordenVerwijderen