Weer wat vaart in de verbouwing

Vorig jaar hebben we al enkele keren geschreven over de noodzakelijke verbouwing van ons huis om Mees gewoon thuis te kunnen laten wonen en daarnaast te kunnen blijven verplegen en verzorgen. De afgelopen maanden is het wat stil hieromtrent geweest, maar toch waren we hier nog mee bezig. M.n. de financiële randvoorwaarden moesten nog ingevuld worden. Zelf zijn we daar druk mee bezig geweest en ook de gemeente Heusden is daar heel constructief mee aan de gang gegaan. Vandaag is de WMO-medewerkster van de gemeente Heusden op huisbezoek geweest en is het één en ander doorgesproken. Naast de financiën was dit ook het persoonlijk plan van Mees en een heel aantal zaken samenhangend met de WMO-bijdrage van de gemeente. V.w.b. de aankoop van de noodzakelijke grond voor de verbouwing hebben we enige tijd geleden al het koopcontract ontvangen. Echter omdat de gesprekken nog liepen met de afdeling WMO van de gemeente, is dit contract nog even blijven liggen.
De komende weken zal alles definitief op papier komen te staan en kunnen we de grond definitief aankopen. Daarnaast kunnen we offertes op gaan vragen bij een aantal aannemers en dan wordt het het pas echt spannend. En dan m.n. of de geoffreerde prijzen op de door de gemeente gecalculeerde (of beter gezegd het bouwtechnisch adviesbureau dat ze daarvoor ingeschakeld hebben) prijzen uitkomen. Mocht dit een heel eind overeenstemmen, dan kan de bouw aanvangen, zo niet dan hopen we er in overleg met de gemeente goed uit te komen.
Al met al weer een stap gemaakt, er lijkt nu eindelijk wat vaart in de verbouwing te komen.
Meesje heeft verder een goede week achter de rug. Het nieuwe voedingsschema lijkt tot minder spugen te leiden en dat is voor Mees, en daarmee ook voor ons, natuurlijk erg fijn. Kijkend naar onszelf scheelt dit toch minimaal een witte was per week, buiten alle andere ongemakken voor Mees en onszelf!

Kunstwerk gemaakt door Mees (voetjes)

en Sam.