Gelukkig snel ontslag uit het ziekenhuis

Na ons extra blogbericht van vorige week donderdag ging het gelukkig snel beter met Mees. Dat kwam mede door een medicijn wat ze eenmalig nog op donderdagavond door een infuusje hadden gegeven. Dat medicijn zorgde ervoor dat de hersenen snel rust konden krijgen. Het plaatsen van het infuus ging erg moeilijk. Mees is moeilijk te prikken en het duurde even voordat alles goed zat. Daar had hij ook nog wel last van. Ook heeft Mees er een extra medicijn bijgekregen (Clobazam) wat hij nu elke avond krijgt.

Op vrijdag kregen we te horen dat er niks was gevonden in het bloed en de urine. Aan de ene kant is dat heel fijn maar aan de andere kant weten we nog steeds niet waar de heftige epilepsie vandaan kwam. De EEG liet gelukkig ook geen slechter beeld zien dan voorheen.
Op vrijdag zag Ellen een hele andere Mees. Hij was goed wakker, alert, lachte af en toe en begon weer wat kleine geluidjes te maken. Toch moest Meesje nog tot zondag blijven om te kijken hoe hij verder reageerde op de nieuwe medicatie. Zondagmiddag hebben we hem gelukkig weer op mogen halen.
We zijn blij dat de epilepsie nu weer wat meer onder controle is door het adequaat handelen van de neuroloog van het WKZ. Overigens zijn we ook deze keer weer goed ontvangen bij het WKZ en hebben ze de onderzoeken snel in gang gezet.
Afgelopen maandagavond kreeg Mees toch nog wat aanvalletjes, waarop we contact hebben opgenomen met het WKZ. Snel kregen we een terugkoppeling van de neuroloog over hoe te handelen. Fijn dat dit zo snel was. De laatste dagen lijkt het er gelukkig op dat het wat rustiger is in zijn hoofdje.