Wat ziet hij er goed uit!

Veel mensen die hier een tijdje niet geweest zijn en Meesje dan weer zien, zeggen allemaal hetzelfde: "Wat ziet hij er goed uit!" En dat ziet hij inderdaad ook. Hij laat steeds meer zijn ontspannen gezichtje zien en krijgt steeds meer een ronder bolletje. Wij vinden het natuurlijk erg fijn om te horen dat anderen Meesje zo zien.



 

Het gebeurt niet vaak maar soms heb ik last van zelfmedelijden. Dat is vaak tijdens drukke periodes. Dan overzie ik dingen niet meer. Wij moeten namelijk aan zoveel dingen denken en zoveel dingen regelen. Soms zit mijn hoofd gewoon vol. Dan komen er weer van die verplichte afspraken van Mees bij en dan moet weer van alles geregeld worden voor Sam en Mees. We moeten vooruit denken/plannen als we bijvoorbeeld weer een verplichte afspraak hebben: als dat 's morgens is moet Mees nog eerder aan de medicijnen, eerder aan de voeding, wij dus eerder opstaan....... Mees zit 's ochtends 2 uur lang aan de voeding en nog een half uur later kunnen we pas in de auto stappen om naar een afspraak te gaan (vanwege het spugen en verstikkingsgevaar). We moeten met zoveel dingen rekening houden.
Zo ook met de tijd. Ik kan nooit ergens rustig zitten of iets rustig doen. Ga ik bv met Sam naar de Efteling (in de winter is die pas om elf uur open) dan loop ik daar te racen want ik moet om 1 uur weer naar huis want de thuiszorg gaat weg. Zo gaat dat altijd, haasten, haasten, haasten want anders is er geen oppas meer voor Mees.
Het komt soms voor dat we dingen met vrienden/buren niet kunnen doen omdat we geen oppas of een verplichte afspraak hebben. Op school kom ik soms ook niet aan dingen toe, omdat mijn hoofd te vol zit of dat ik dingen niet meer kan overzien of omdat ik gewoon te moe ben. 
We zijn nu ook echt heel moe. Iedereen heeft het druk in de decembermaand en zeker met 2 kinderen, dat weet ik maar niet veel mensen hebben er zo veel dingen om heen als wij. Ik merk nu ook omdat ik zo moe ben en last heb van zelfmedelijden dat ik soms stiekem jaloers ben op gezinnen met 2 gezonde kinderen. Ik zou zo graag een normaal leven willen leiden en gewoon dingen kunnen doen die ik om dat moment graag wil doen.
Ik begin nu ook te merken (omdat ik zo moe ben) dat ik soms zo sjagie ben tegen Koen, Sam of kinderen uit mijn klas. En zo ben ik normaliter niet! Daar kan ik me dan ook weer erg vervelend over voelen.
Afgelopen week zei iemand tegen mij: "Hoe gaat het nu echt met je? Wij zien altijd die vrolijke Ellen die altijd maar zegt dat het goed gaat." Als je het nu aan mij zou vragen dan krijg je dus even een ander antwoord.
Het lastige zijn de onverwachte dingen. Bijv. een crematie. Oppas voor Sam heb je zo geregeld maar voor Mees....... Je wil ook niet ALTIJD terugvallen op je (schoon)ouders want die doen al genoeg voor ons. Vrienden kunnen ook niet altijd, en dan? Je probeert nog thuiszorg te regelen maar die zitten vaak vol op korte termijn. Gelukkig kunnen we dan altijd nog een oom en tante van mij vragen. Die zijn zo lief en durven het aan om hier af en toe op te komen passen. Erg blij zijn we daar mee.
Ik weet ook wel dat dit een korte periode zal zijn en als er wat meer rust komt en als ik wat meer kan slapen dat ik dan alles weer beter kan overzien. Dan zie ik weer de fijne en leuke dingen. Dan zie ik ook weer mijn mooie Meesje waar ik superveel van houd en waar ik nog steeds erg trots op ben. Want één ding is zeker: Meesje is verder een heel makkelijk kind (hij heeft namelijk niet het vermogen om iets verkeerds te doen), het is alleen alle shit eromheen die het regelmatig heel lastig maakt.

Ik schrijf dit niet op omdat ik medelijden wil, maar gewoon om het van me af te schrijven en ik wil hiermee even laten blijken dat het bij ons dus niet altijd rozegeur en maneschijn is.
Maar gelukkig komen deze vervelende momenten maar weinig voor. We hebben ons leven aardig op de rit en om stiekem te zeggen ben ik hier ook best trots op.

X Ellen

Mees zijn nieuwe bedbox

We wensen bij deze iedereen fijne feestdagen en de beste wensen voor het nieuwe jaar!

P.s. Volgende week woensdag schrijven we niks op de blog omdat het dan Eerste Kerstdag is (of er moet uiteraard iets bijzonders te melden zijn over Mees).